Een paard heeft maar één vraag. Voelt het hier goed, of niet? Als het goed voelt, wil het paard blijven, zo niet, dan wil het paard weg. In onze omgang met paarden is het onze taak om ervoor te zorgen dat het paard zich goed voelt. En liever nog, dat het bij ons in de buurt beter voelt dan ergens anders. Om dit te bereiken moeten we ons verdiepen in de wereld van het paard, maar ook in onszelf.
Piets filosofie gaat er van uit dat we als pasgeboren baby het meest “ontwikkeld” zijn. We komen op deze wereld met niets dan onze kern, onze intuitie en instincten. Naarmate we ouder worden worden we steeds meer geconfronteerd met dogma’s, zoals “meisjes spelen met poppen”, “jongens huilen niet” en “je moet goed je best doen op school zodat je een goede baan krijgt later”. Al dit soort dogma’s functioneren als wikkels om onze kern. In wezen worden we dus steeds meer “ingewikkeld”. De wikkels bepalen ons referentiekader, de bril waardoor we naar de wereld en naar onszelf kijken. Deze manier van denken kan ons helpen, bijvoorbeeld met het oplossen van wiskundige problemen, maar zit ons in de weg bij het beantwoorden van vragen als “wie ben ik?” en “waar word ik gelukkig van?”. Als ons denken en ons gevoel uit balans zijn, herkennen we de signalen van ons eigen lichaam niet meer.
Paarden kennen geen dogma’s en hebben geen wikkels. Wanneer wij op hen afstappen dragen we al onze dogma’s met ons mee. Dit zorgt voor veel ruis in de communicatie. Je interpreteert immers alle signalen van het paard via je eigen referentiekader, waardoor je conclusies niet altijd juist zijn. Piet zegt altijd: “probleempaarden bestaan niet, mensen met problemen wel”.
In de Deepening gaan we een stap verder dan in de gewone lessen. Er wordt uitgebreid de tijd genomen om jezelf eens goed onder de loep te nemen. Wat beweegt jou? Wat zijn jouw wikkels? Hoe ziet de wereld eruit door jouw bril? Bewustwording is een van de belangrijkste thema’s uit de Deepening. Zodra je je bewust bent van je eigen ingewikkeldheid, wordt het makkelijker om wikkels die je niet meer wil los te laten. Je leert om in het hier en nu te communiceren. Pas wanneer de ruis weg is, kan er een eerlijk, helder en puur contact ontstaan tussen ons en het paard. Zo kunnen we mens en paard in hun waarde laten.
